Menu
Over lichaamseigen stamcellen en de toepassingen bestaan een aantal misverstanden die, mede door voortschrijdend inzicht, niet of niet langer van toepassing zijn. Zoekt u zelf op het internet let dan op de publicatie datum. De ontwikkeling van stamcellen gaat snel en oude informatie is meestal al weer achterhaald. Meest voorkomende misverstanden vindt u hieronder.
Dat is alleen maar aan de orde bij genetische bepaalde ziektes. In alle andere gevallen gebruik je JUIST en bij voorkeur je eigen stamcellen. In geval iemand een erfelijke vorm van leukemie krijgt (ca. 50% van de gevallen) gebruik je inderdaad liever niet de eigen stamcellen. Er wordt aangenomen dat je daarmee de ziekte opnieuw in het lichaam introduceert. Overigens is er ook al in de literatuur beschreven dat erfelijke leukemie door toepassing van eigen stamcellen is genezen, maar staande praktijk is toepassing van donor cellen.
Bij alle andere aandoeningen (auto-immuunziektes, andere bloedziektes, cerebrale parese, autisme etc.) is het gebruik van eigen stamcellen altijd de eerste keus. De zeer grote vraag naar donoren komt veelal mede omdat er van de huidige generatie geen stamcellen zijn opgeslagen.
Overigens is afstoting bij gebruik van donorstamcellen (de graft versus host reactie) zeer levensbedreigend en heeft ook levenslange gevolgen. Medicatie om afstoting tegen te gaan is noodzakelijk.
Dat neemt uiteraard niet weg dat de mogelijkheid om donorstamcellen te gebruiken een geweldige optie is voor patiënten.
Dat is een verkeerde veronderstelling. Het is nu al uiterst belangrijk om de beschikking te hebben over je eigen stamcellen gezien de meer dan 80 met eigen stamcellen behandelbare ziektes en aandoeningen en dat wordt in de toekomst alleen maar meer. Vindt u donatie belangrijk meldt u zich dan zelf, als ouder, aan als donor (www.matchis.nl). Vaak is wangslijm al genoeg om uw HLA typering vast te stellen. U kunt dan worden opgenomen in het donor register en wellicht als donor worden opgeroepen. Uw kind houdt dan volledig beschikking over zijn eigen unieke en onvervangbare stamcellen. U behoudt dus alle mogelijkheden voor uw kind en voldoet ook aan de stijgende vraag naar donoren.
Op internet vindt je wel eens verhalen dat er te weinig stamcellen in het eigen navelstrengbloed zitten om te gebruiken. Allereerst wordt er bij deze berekeningen uitgegaan van allogene transplantaties (stamcellen van anderen) en dan is het benodigde aantallen cellen dat nodig is belangrijk hoger. Verder hangt dat af van de aard van de aandoening en/of de ziekte.
Het verhaal van Hendrikje van Andel-Schipper zegt wat dat betreft genoeg.
Indien men gebruik maakt van donorstamcellen wordt er meestal gebruikt gemaakt van een combinatie van verschillende donoren om de slagingskans te vergroten.
In de kliniek gebruikt men steeds minder stamcellen voor steeds meer toepassingen. Verder wordt er ook steeds vaker gebruik gemaakt van het opwerken van stamcellen wat eigenlijk betekent dat ze stamcellen al laten differentiëren voordat ze worden ingebracht om een groter aantal werkzame cellen te introduceren. Hierdoor kan je dus met minder stamcellen hetzelfde resultaat behalen.
Wij krijgen nog veel vragen over het eigendomsrecht van de stamcellen.
Alle stamcellen die bij ons zijn opgeslagen zijn en blijven te allen tijde eigendom van de ouders en daarna van het kind. Zo staat het in de Nederlandse Wet beschreven. Wij zijn uitsluitend de bank die de stamcellen voor ouders bewaren en hebben er in die zin niets over te zeggen.
Indien iemand besluit in de toekomst de stamcellen niet meer willen te bewaren, moeten de ouders (of het kindje) zelf beslissen wat er met de stamcellen gaat gebeuren. Wij hebben daar geen zeggenschap over. In de overeenkomst staat het er erg juridisch beschreven maar dit is wat bedoeld wordt.